Maria Jarema
Maria Jarema urodziła się 24.11.1908 r w Starym Samborze, malarka i rzeźbiarka, projektowała również scenografię do eksperymentalnego teatru „Cricot” w Krakowie.
Artystka początkowo rzeźbi, szukając własnych oryginalnych form, będących jakimiś odległymi wspomnieniami realnych przedmiotów. Abstrakcyjne rzeźby Jaremy,
budowane z pozrastanych ze sobą, unoszących się w górę gładkich członów, o formach na wpół organicznych, działają swoją płynną linią. Pod koniec lat trzydziestych artystka porzuca niemal rzeźbę, poświęcając się malarstwu. Jednak niemal do ostatnich lat w obrazach Jaremy widać rzeźbiarskie kształtowanie zwartych, określonych form. Są to nadal formy abstrakcyjne, jedynie w grafice artystka stosuje początkowo uproszczone motywy głów, dłoni i twarzy ludzkich. Formy te łączą się ze sobą i przenikają na sięgające jakby w głąb przestrzeni obrazu. Są one żywe, zmienne, ruchliwe, obdarzone wielką siłą wyrazu. Bogate układy tych form przenikają się z płaszczyznami czystego, jasnego koloru, wywołując zaskakujące, oryginalne efekty, odkrywając przed widzem coraz to nowe możliwości połączeń i komplikacji. Obrazy te zawierają wciąż jakby aluzje przedmiotów, ich cienie nałożone wielokrotnie na siebie sugerują obecność jakichś przedmiotów w otaczającej obraz przestrzeni. Malarstwo Marii Jaremy nie było tylko wynikiem mody na abstrakcjonizm. Była to sztuka wyjątkowa w swej szczerości i autentyczności. Artystka stworzyła swój własny, oryginalny świat form, obdarzając je życiem w swych dziełach. Jej sztuka rozwijała się konsekwentnie już od najwcześniejszych lat, nie poddając się przejściowym modom, kierunkom i sugestiom. Artystka traktowała swą twórczość z wyjątkową powagą i odpowiedzialnością, tak cennymi i rzadkimi cechami dziś, gdy bezkrytyczne, powierzchniowe naśladowanie obcych wzorów uchodzi często za najcenniejsze wartości. Najwięcej dzieł Marii Jaremy posiadają Muzea Narodowe Warszawy, Krakowa i Poznania. Zmarła 01.11.1958 w Krakowie