Tadeusz Breyer
Tadeusz Breyer urodził się 15.10.1874 r w Mielcu. Polski rzeźbiarz i medalier, pedagog. W 1937 roku zdobył
złoty medal na Międzynarodowej Wystawie „Sztuki i techniki” w Paryżu. Najbardziej znanym jego dziełem jest Pomnik generała Jana Sowińskiego w Warszawie. Dorobek artystyczny stracił w czasie Powstania Warszawskiego. Pracując w latach 1911 – 1952 jako profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, wykształcił kilka pokoleń polskich rzeźbiarzy, toteż mówi się o nim jako twórcy warszawskiej szkoły rzeźby. Jego rzeźby, przeważnie o tematyce religijnej, miały silny ładunek ekspresji. Bryły ich były cięte nerwowo, szerokimi płaszczyznami, co nadawało im efekty malarskie. Po 1920 roku artysta zmienia całkowicie styl swej twórczości. Wykonał liczne popiersia i portrety rzeźbiarskie, odznaczające się doskonałym opanowaniem warsztatu, subtelnym wykonaniem i wysokimi wartościami artystycznymi. Zmarł 15.05.1952 r. w Warszawie.