Donato Bramante
Donato Bramante to genialny włoski architekt urodzony w Urbino w roku 1444. Zaczął swój zawód jako pomocnik murarski. Nawet nie umiał
czytać. Jednak wrodzone zdolności, chłonny umysł, pilność i wytrwałość utorowały mu szybko drogę do wielkiej kariery artystycznej.
Udał się do Mediolanu na dwór księcia mediolańskiego Ludwika Moro. Zetknął się tutaj z Leonardem da Vinci. Przez 25 lat pobytu w Mediolanie wiele budował, najwięcej kościołów.
Od roku 1503 Bramante pracował dla papieża Juliusza II. Papierza ambitnego i wojowniczego, który pragnie pozostawić po sobie monumentalne zabytki, by dzięki nim pamiętany był przez wieki. W tamtym okresie Rzym był zbudowany ciasno, wąskie uliczki tamowały w nim ruch. Aby zbudować nowe trzeba było burzyć stare. Bramante zyskał sobie w ten sposób miano, mistrz burzący, mistrz niszczący. Po wmurowaniu aktu zatwierdzającego budowę bazyliki na planie krzyża z olbrzymią kopułą - bazyliki Św. Piotra, Donato zabrał się za wybudowanie maleńkiej prześlicznej świątynki na planie koła, wzorowanej na rzymskich, pogańskich – Tempietto. A z kilku istniejących pałaców papieskich, postanowił zbudować jedną olbrzymią całość połączoną krużgankami i otoczoną ogrodami. Przy budowie zatrudnił aż dwa i pół tysiąca ludzi. Na budowie trwającej dzień i noc przyświecano pochodniami pracującym. Niestety budowę bazyliki dokańczali inni architekci o mniejszej fantazji i talencie niż Donato Bramante. Papież Juliusz II i architekt Bramante bardzo dobrze się rozumieli. Donato został mianowany pieczętarzem bull, czyli pism wychodzących z Watykanu, dzięki temu stanowisku otrzymywał roczny dochód 800 dukatów bez wysiłku. Ten jeden z najzdolniejszych budowniczych ma na swoim koncie wiele, różnorodnych dzieł. Znakomicie umiał pogodzić cechy starożytnej sztuki z nowymi potrzebami i wymaganiami.
Zmarł 11 marca 1514 r.