August Zamoyski
August Zamoyski urodził się 28.06.1893 r. w Jabłoniu na Lubelszczyźnie, polski rzeźbiarz.
To drugi najbardziej wybijający się współczesny rzeźbiarz polski. Reprezentował technikę pracy polegającą na bezpośrednim kuciu w kamieniu, odrzucając model w glinie jako przejściowy etap tworzenia dzieła rzeźbiarskiego. Stosował głównie materiały trwałe, różne rodzaje kamienia, piaskowiec, wapień, marmur biały, czarny, czerwony, kararyjski oraz granit czerwony i czarny bretoński, a także brąz i drewno.
Twórczość jego przechodziła kilka faz rozwojowych. Zrazu bowiem tworzył niezwykle zgeometryzowane i uproszczone rzeźby, jak :”Łza”, cykl „Ich dwoje”, portrety Raczyńskiego, Słonimskiego, Zborowskiego, „Akt kobiety siedzącej”.
Około roku 1927 wyraźnie widać zbliżenie do natury, do syntetycznych i realistycznych form. Ten indywidualny styl widzimy w takich dziełach jak: „Natasza”, „Wenus”, „Ewa”, „Akt stojącej kobiety”, „Głowa Wierki”. W późniejszych latach artysta wrócił do ekspresjonizmu dając liczne rzeźby między innymi o tematyce religijnej: „Św. Jan Chrzciciel”, „Pieta”, „Zmartwychwstanie”. Stworzył również kilka pomników, między innymi F. Chopina w Rio de Janeiro, A. Chateaubrianda w Sao Paulo.
Zmarł 19.05.1970 r., w Saint Clar de Riviere, we Francji.
Franz Anton von Zauner
Franz Anton von Zauner austriacki rzeźbiarz urodził się 5.07.1746 roku.
Zauner jest jednym z największych rzeźbiarzy klasycyzmu w Austrii, wpływ na to miały pisma archeologiczne które zachęciły go do podróży do Rzymu. Był dyrektorem wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego główne dzieło to konny pomnik Józefa II, oraz pomnik Leopolda II, a także grobowiec feldmarszałka Laudona.
Zmarł 3.03.1822 r w Wiedniu.
Po lewej: "Boska Venus" z pierwszej połowy XIXw. Czechy, Blansko
Copyright © 2013 Designer of Dreams
Ossip Zadkine
Ossip Zadkine urodził się 14.07.1890 r., w Smoleńsku, pochodzenia rosyjskiego, rzeźbiarz reprezentujący nowoczesną rzeźbę francuską.
Od roku 1900 mieszkał głównie w Paryżu, zetknął się tam z modną wówczas rzeźbą murzyńską i przyłączył do kubistów. Jego dzieła z tego okresu, jak odkuty w kamieniu cykl „Formy kobiece”, odznaczają się stylem o przewadze mocno zgeometryzowanych, głęboko wydrążonych kształtów pionowych.
Własny styl artysta wypracował dopiero około roku 1930, o czym świadczy rzeźba „Młoda Muzykantka”. „Prorok”, „Macierzyństwo”, „Orfeusz”. Najbardziej znanego dzieło to „Człowiek z wydartym sercem”, postawiony u wejścia do portu w Rotterdamie. Ma on przypominać zniszczenie tego miasta przez Niemców.
Zmarł 25.11.1967 r. w Paryżu.