August Zamoyski

August Zamoyski urodził się 28.06.1893 r. w Jabłoniu na Lubelszczyźnie, polski rzeźbiarz.

To drugi najbardziej wybijający się współczesny rzeźbiarz polski. Reprezentował technikę pracy polegającą na bezpośrednim kuciu w kamieniu, odrzucając model w glinie jako przejściowy etap tworzenia dzieła rzeźbiarskiego. Stosował głównie materiały trwałe, różne rodzaje kamienia, piaskowiec, wapień, marmur biały, czarny, czerwony, kararyjski oraz granit czerwony i czarny bretoński, a także brąz i drewno.

Twórczość jego przechodziła kilka faz rozwojowych. Zrazu bowiem tworzył niezwykle zgeometryzowane i uproszczone rzeźby, jak :”Łza”, cykl „Ich dwoje”, portrety Raczyńskiego, Słonimskiego, Zborowskiego, „Akt kobiety siedzącej”.

Około roku 1927 wyraźnie widać zbliżenie do natury, do syntetycznych i realistycznych form. Ten indywidualny styl widzimy w takich dziełach jak: „Natasza”, „Wenus”, „Ewa”, „Akt stojącej kobiety”, „Głowa Wierki”. W późniejszych latach artysta wrócił do ekspresjonizmu dając liczne rzeźby między innymi o tematyce religijnej: „Św. Jan Chrzciciel”, „Pieta”, „Zmartwychwstanie”. Stworzył również kilka pomników, między innymi F. Chopina w Rio de Janeiro, A. Chateaubrianda w Sao Paulo.

Zmarł 19.05.1970  r., w Saint Clar de Riviere, we Francji.