Bertel Thorvaldsen
Bertel Thorvaldsen urodził się 19.11.1768 lub w 1770 r. w Kopenhadze.
Duńczyk który wywarł wielki wpływ na rozwój rzeźby, najwybitniejszy rzeźbiarz północnej Europy, uważany za Michała Anioła Skandynawii. Często w rzeźbie sięgał do tematyki mitologicznej przedstawiając grecko-rzymskich bogów, herosów, wojowników.
Zmarł 24.03.1844 r.
Jakub Tatarkiewicz
Jakub Tatarkiewicz urodził się 31.03.1798 r. w Warszawie polski rzeźbiarz, przedstawiciel klasycyzmu, twórca przede wszystkim popiersi portretowych.
Wykuł leżącą postać Umierającej Psyche. Wykonywał popiersia i medaliony portretowe znanych postaci historycznych oraz współczesnych. Wykonał kilka znanych płaskorzeźb, Miłość macierzyńska, Caritas romana, Chrystus uzdrawiający niewidomych. W latach 1834 – 1840 nauczał modelowania w Instytucie Głuchoniemych.
Zmarł 03.09.1854 r. w Warszawie.
Jean-Baptiste Tuby
Jean-Baptiste Tuby urodził się w 1635 r. w Rzymie.
Ten francuski rzeźbiarz barokowy, włoskiego pochodzenia jest autorem m.in. „Rydwanu Apollina” oraz fontanny „Flora” w ogrodach Pałacu Wersalskiego.
Zmarł w 1700 r. w Paryżu.
Totmes
Totmes rzeźbiarz egipski działający w okresie ok. 1379 ok. 1352 p.n.e. Totmes był jednym z najwybitniejszych artystów egipskich. Tworzył na dworze Amenhotepa IV – znanego reformatora religijnego, który do historii przeszedł jako Echnaton. W miejscowości Achetaton odnaleziono jego warsztat, w którym odkryto słynne popiersie królowej Nefretete.
Wincenty Trojanowski
Wincenty Trojanowski urodził się w 1858 r., w Warszawie, polski malarz, rzeźbiarz, medalier. Studiował w Warszawie, a następnie w akademiach Petersburga i Monachium. Podczas długoletniego pobytu w Paryżu od 1891 roku zainteresował się medalierstwem i w tej dziedzinie sztuki uzyskał najlepsze rezultaty. Medale Trojanowskiego, z których pierwsze powstały na przełomie XIX i XX wieku, są oparte na zdobyczach technicznych i stylu francuskiej sztuki medalierskiej, wówczas najwyżej stojącej w Europie. Typowymi cechami tych dzieł były delikatność linii i malarskość. Trojanowski pierwszy wniósł do tej dziedziny sztuki w Polsce świeży prąd stylowy i nowe formy, które w zestawieniu z ogólnym upadkiem rzeźby w drugiej połowie XIX wieku były prawdziwą rewelacją. Przykładem może tu być medal z 1900 roku z podobizną Henryka Sienkiewicza na awersie i wiotką postacią Lygii piszącej słowa „Quo vadis” na rewersie. Był autorem urny na serce Tadeusza Kościuszki, która znajduje się w Muzeum Polskim w Rapperswilu. Zmarł 1928 w Warszawie.