Wacław Szymanowski urodził się 23.08.1859 r. w Warszawie, polski malarz i rzeźbiarz, przedstawiciel tendencji modernistycznych w rzeźbie polskiej. Studiował rzeźbę w Paryżu, malarstwo w Monachium.

Najbardziej znane dzieło tego artysty to ;„Pomnik Chopina”. Stworzył odlaną w brązie „Improwizację Mickiewicza”, wykonał pomniki: „Macierzyństwo”, „Kariatydy”, „Ciężar”, „Wiatr”, „Kosiarz”, Tryton” . Był autorem również portretów. Zdobył złoty medal w Paryżu, za obraz „Kłótnia Hucułów”. Początkowo poświęca się malarstwu, które przynosi artyście złote medale w Monachium w 1888 i w Paryżu na wystawie powszechnej 1889. Po roku 1895 przechodzi na stałe do rzeźby, podporządkowując się zasadom impresjonizmu pod względem formy, zaś treściowo symbolizmowi. Już same tytuły prac „Faun i bachantka”, „Śmiejąca się fala” - wskazują, że Szymanowski chętnie wprowadzał do sztuk plastycznych treści literackie, charakterystyczne dla okresu symbolizmu. „Pochód na Wawel” -  którego model został ukończony w 1911 r. Szymanowski wyrzeźbił 52 postacie – królów, rycerzy, chłopów, biskupów i in. - które w gigantycznym pochodzie, liczącym ponad trzydzieści metrów długości, miały zamknąć zachodnie skrzydło dziedzińca wawelskiego, po zburzeniu gmachu kuchni królewskich. „Pochód na Wawel” oparty na czysto literackim, a nie plastycznym pomyśle, wywołał duże zainteresowanie i dyskusje, nie nadawał się jednak do umieszczenia na Wawelu. W swoich dziełach poddał się impresjonizmowi, symbolizmowi i secesji.

Zmarł 22.07.1930 r. w Warszawie.