Alberto Giacometti
Alberto Giacometti urodził się 10.10.1901 r. , w Stampa, szwajcarski rzeźbiarz i malarz.
Uczył się najpierw u ojca, jednego z pierwszych impresjonistów. Dalsze wykształcenie zdobywał w Genewie a także
Rzymie, Paryżu, gdzie osiadł na stałe. Początkowo tworzył pod wpływem kubizmu rzeźby w formie idoli o mocno uproszczonych kształtach, jak np. „Dwie postacie”.
W latach 1928-1934 zbliżył się do surrealistów francuskich, poszukując formy plastycznej, która mogła oddać stany podświadomości, marzenia i halucynacje. Wyrazami tego stały się kompozycje przestrzenne nacechowane tajemniczością, pod tytułami: „Zawieszona kula”, „Projekt placu”, „Pałac 4 godziny”, Nie igra się dalej” oraz rzeźby o formach organicznych: „Kobieta-morderca”, „Niewidzialny przedmiot”.
W latach 1935-1945 doszedł do nowych osiągnięć wypracowując sobie indywidualny styl. Powrócił do rzeźby figuralnej, której podstawę stanowiło studium żywego modela. Wówczas powstały jego słynne postacie o niezmiernie wydłużonych proporcjach, smukłe i kruche, emanujące smutkiem i osamotnieniem, przywodzące poniekąd na myśl grobowe figurki etruskie bądź rzeźbę czarnej Afryki. Giacometti zajmował się również malarstwem i rysunkiem oraz pisał utwory poetyckie.
Zmarł 11.11.1966 r., w Chur we Wchodniej Szwajcarii.