Ludwik Puget używał przez jakiś czas nazwiska Puszet, podpisujący się P., artysta - rzeźbiarz . Urodzony 21 czerwca 1877 r w Krakowie, rzeźbiarz i historyk sztuki.

Już w dzieciństwie rówieśnicy obwołali go „artystą”gdyż lepił figurki i ptaszki. Studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych i historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował również w Paryżu, specjalizując się w portrecie kobiecym, w przedstawieniach dzieci i rzeźbie animalistycznej.

Pierwszą jego wystawioną pracą w 1896 r był wizerunek zdechłego konia, którego widział na wakacjach, a potem wyrzeźbił z pamięci. Jego pełne wyrazu "Popiersie damy w kapeluszu" ­ gips polichromowany, o nierównej impresjonistycznej powierzchni, ukazuje gwałtowne kontrasty barwne i świetlne, efekty w istocie malarskie. Jego ulubionym tematem były zwierzęta. Zwłaszcza szeroko rzeźbiona grupa "Lew i lwica" - około 1913 r., reprezentuje bardzo wysoki poziom artystyczny. Sylwetki zwierząt zwykle ukazywane w ruchu, zadziwiały świetnie uchwyconymi, charakterystycznymi cechami.

Twórczość Pugeta, bardzo osobista i kameralna, stanowi dzięki swemu realizmowi, ważne i oryginalne zjawisko w rzeźbie polskiej pierwszej połowy XX wieku. Ostatnie dzieło Pugeta to wykonany w obozie, gliniany piesek spadł i rozbił się. Z bardzo niewielu swoich dzieł był zadowolony na tyle, żeby uznać je za godne publikacji w tej czy innej formie, czy nawet za godne pieczołowitego przechowywania. Stąd też bardzo niewiele prac malarskich i rzeźbiarskich Pugeta, uległy one zniszczeniu bądź tez po prostu zaginęły.

Zmarł 27 maja 1942 r. - rozstrzelany w Oświęcimiu.